Το καλοκαίρι θα ‘ρθει και θα πάρει κι εσένα μαζί
Στην ομορφιά του θα γίνεις χαζούλα όπως ήσουν μικρή
Θα μας γυρίζεις την πλάτη σου ανοίγοντας το παρεό
Να σε κοιτάξει ο ήλιος – Να σε κοιτάξει ο ήλιος

Θα σαι για λίγο το αίνιγμα που δεν θα λύσει κανείς
Θα σε φυλάει από γύρω στρατός σπαστικοί συγγενείς
Θα μισανοίγεις τα πόδια σου και θα τα κλείνεις ξανά
Κάνοντας πως δε ξέρεις - Κάνοντας πως δε ξέρεις

Κι ύστερα πάλι χειμώνας και χρήμα που μονολογεί
Κι ύστερα πάλι βραδιές με κινέζικο και κομεντί
Κι ύστερα πάλι μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη
Και ύστερα πιο δυνατά η μουσική
Κι ύστερα πάλι μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη
Και ύστερα πιο χαμηλά η μουσική

Το καλοκαίρι θα ‘ρθει και στη θάλασσα θα επιστραφείς
Μες το βυθό θα προσέχουν οι ιππόκαμποι να μη χαθείς
Κι όταν θα βγάζεις για λίγο σε μια σου βουτιά το μαγιό
Θα ‘σαι στον κόσμο η μόνη - Θα ‘σαι στον κόσμο η μόνη

Θα ‘σαι για λίγο ο έρωτας που δε ζήσει κανείς
Θα ‘σαι το σώμα σου μόνο κι αυτό θα το ξέρουμε εμείς
Που μας γυρίζεις την πλάτη σου πάντα την ίδια στιγμή
Που βασιλεύει ο ήλιος - Που βασιλεύει ο ήλιος

Κι έρχεται πάλι χειμώνας και χρήμα που μονολογεί
Κι έρχονται πάλι βραδιές με κινέζικο και κομεντί
Κι ύστερα πάλι μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη
Και ύστερα πιο δυνατά η μουσική
Κι ύστερα πάλι μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη
Και ύστερα πιο χαμηλά η μουσική

Κι ύστερα πάλι μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη
Και ύστερα πιο δυνατά η μουσική

Μουσική - Στίχοι: Φοίβος Δεληβοριάς

Δεκαπενταύγουστος

Είναι κάποια όνειρα που δε θέλεις να ξυπνήσεις. Που εύχεσαι να μην τελειώσουν ποτέ! Ταξιδεύεις μέσα σ’ αυτά και νιώθεις ευτυχισμένος. Γιατί είναι κάτι δικό σου και το ζεις όπως θέλεις εσύ. Μ’ αυτούς που θέλεις εσύ. Όπου το θέλεις εσύ. Το ζεις, το νιώθεις στα μύχια της ψυχής σου! Και μετά… ξυπνάς! Δεν έχει όμως και τόση σημασία που ξύπνησες. Σημασία έχει που το έζησες. Έστω και για λίγο. Έστω κι αν δεν κράτησε όσο θα ήθελες. Καλύτερα από το να μη το ζήσεις καθόλου! Έτσι δεν είναι;

Σημείωση

Και κάπως έτσι κατέληξα να μιλάω στον εαυτό μου.. Με τον savvouko φαντάρο και τον lord να κάνει διακοπές! Έτσι κι εγώ θα μπορέσω να κλαφτώ όσο θέλω χωρίς να με κοροϊδέψουν!!! Τουλάχιστον για κάποιο χρονικό διάστημα! Κάτι ήθελα να πω τώρα εγώ γι’ αυτό ξεκίνησα να γράφω αλλά το ξέχασα.. Πω πω, κάτι πρέπει να κάνω με την επιλεκτική μου μνήμη! Τι ήταν; Α, ναι! Έβλεπα τις προάλλες τον Νικόλα να παίζει στο πάτωμα με κάτι μπάλες, παπάκια κι άλλα διάφορα καινούρια πράγματα που του είχαν πάρει.. Άφηνε το ένα κι έπιανε το άλλο. Κι έσκαγε στα γέλια όταν έκανες παιχνίδια με το δικό του παιχνίδι! Αλλά τα παλιά του παιχνίδια ούτε που τα κοίταζε. Κάπως έτσι νομίζω λειτουργούμε ακόμα. Όπως τότε που ήμασταν παιδιά. Όταν έρχεται κάτι καινούριο στη ζωή μας, ενθουσιαζόμαστε κι ασχολούμαστε περισσότερο μαζί του απ’ ότι με ότι υπήρχε μέχρι τη στιγμή της εισβολής των νέων δεδομένων. Κι ίσως καμιά φορά να πέφταμε και με τα μούτρα. Και πέφτοντας σε κάτι με τα μούτρα σε κάνει καμιά φορά να μην βλέπεις αντικειμενικά και λογικά κάποια πράγματα. Και καμιά φορά σε κάνει να αδικείς αυτό που είχες, παρότι μπορεί αυτό να ήταν 1,000 φορές καλύτερο από αυτό που σου δώσανε τώρα.. Γιατί καμιά φορά επίσης μας πασάρουν και πράγματα που, σε κάποια άλλη στιγμή, λιγότερο ευάλωτη, δε θα τους δίναμε καμία μα καμία σημασία! Το θέμα είναι να μπορέσεις να κρίνεις αν αυτό το καινούριο στη ζωή σου αξίζει ή όχι. Έστω κατά προσέγγιση, όχι απόλυτα. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να κρατήσεις τον εαυτό σου θωρακισμένο και αρνητικό σε νέα γεγονότα και καταστάσεις. Απλά μπορείς να τα φέρεις κάπως στα μέτρα σου χωρίς να σε φέρουν εκείνα στα δικά τους. Τι κάθομαι και λέω μεσημεριάτικα! Προσοχή στους νέους εισβολείς χωρίς να υψώνεις τοίχους μπροστά σου! Σε περιμένω!

Καλη σου Νυχτα

Οχι ακριβως οτι λεει το τραγουδι, αν και θα ηταν ομορφο , γλυκο και φανταστικο για μενα αλλα δεν...
Φευγω το πρωι , δεν ειναι συγνωμη , δεν απολογουμαι για κατι , δεν ζηταω κατι.
Θα ηθελα να μην χασω τιποτα , αλλα δεν εχω μαθει να κερδιζω.
Χαιρετισματα και πολλα φιλια με σφιχτες αγκαλιτσες σε ολους σας, ελπιζω να σας ληψω , αλλα δεν....Με συγχωρειτε αν ημουν σκληρος στα λογια μου , αν οι κινησεις μου δεν αρεσαν , και αν ο τροπος δεν αρμοζε των περιστασεων , οτι γκρεμισα και οτι αφησα , οτι διαψευσα και οτι εκαψα , οποιον στεναχωρησα και οποιον κρεμασα , Sorry!!! αλλα δεν το ηθελα.

Φιλακια σε ολους .Δεν ειναι τελεσιγραφο , αφου κανεις δεν γραφει σε αυτο το blog τι να κανω.
Τασο , δεν σε ειδα , δεν πειραζει καλα να περνας και καλες διακοπες ( αν το δεις πριν γυρησεις).