Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου 2007

Ξανθιώτικο Καρναβάλι


Πάει και το καρναβάλι... Τρελοί ρυθμοί, συνεχές ξενύχτι, αμέτρητος κόσμος και χορός μέχρι τελικής πτώσης! Ένα καρναβάλι που μας εκπλήσσει και θα συνεχίσει να μας εκπλήσσει κάθε χρόνο! Δε ξέρω αν μπορώ να περιγράψω το τι συνέβαινε τις τελευταίες 4 μέρες εδώ! Κόσμος, μουσικές, χορός όλα στον υπερθετικό βαθμό τους. Το σώμα μου θα κάνει μέρες να συνέλθει! Εισέπραξα και έδωσα τρομερή ζωντάνια, γεμίζοντας με αυτόν τον τρόπο τις μπαταρίες μου μέχρι το επόμενο καρναβάλι! Λυπάμαι μόνο λιγάκι γι' αυτούς που δε κατάφεραν να έρθουν.. Εύχομαι να πέρασαν όμορφα όπου κι αν ήτανε και του χρόνου να καταφέρουν να έρθουν! Σε όσους ήταν εδώ οφείλω τις Τ Ε Λ Ε Ι Ε Σ μέρες που πέρασα!
Μάνα, Κατερίνα, Σάββα, Χαρούλα, Τέσσυ, Τάσο (κ.κ. Σούλης!), Παναγιώτη (κ.κ. Μήτσο), Φώτη, Νίκο, Βαγγέλη, Λαμπρινή, Απόστολε, Μαρία, Θωμά, Σταμάτη, Γιάννη, Δημήτρη, σας ευχαριστώ!!! Και του χρόνου με το ίδιο κέφι! Να 'στε καλά!

Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2007

Ν' αγαπάς


Να παίρνεις ρίζα μέσα απ' το γυμνό έδαφος της ζωής
Να στέκεσαι απέναντι στους ανθρώπους
Να στέκεσαι απέναντι στα πράγματα
Και να τ' αγαπάς

Να νιώθεις το δεσμό που μας ενώνει με όλα,
μας πλησιάζει σε όλα, μας κάνει αδέλφια με όλα:
με το χορτάρι και τον αφρό
με τους ανθρώπους και τα ζώα
με τις πέτρες και τα δέντρα
με τ' άστρα και τον ουρανό
Να τ' αγαπάς όλα
Ξέρεις τι σημαίνει αυτό το ρήμα;
Υπάρχουν τόσοι τρόποι ν' αγαπάς!
Ένας μόνο είναι καλός
Αυτός που δίνει και θα δίνει ακόμη
χωρίς τίποτε να περιμένει, χωρίς τίποτε να ζητά.

Έτσι πρέπει ν' αγαπάς
Όταν καλλιεργείς ένα λουλούδι τι ζητάς από αυτό;
Να είναι όμορφο και ανθισμένο
μέσα στις ακτίνες του ήλιου όπου το τοποθέτησες
Κι όταν μεγαλώνεις ένα μικρό πουλί πεσμένο από τη φωλιά
με πολύ κόπο για να το θρέψεις,
τι περιμένεις από αυτό;
Να δυναμώσει, να πετάξει κι ευτυχισμένο να ζει
Έτσι πρέπει ν' αγαπάς

Χρειάζεσαι ψωμί για να τραφείς; Πάρε!
Χρειάζεσαι ρούχα για να ντυθείς; Πάρε!
Χρειάζεσαι ανάπαυση; Να! Κλείνω την πόρτα του δωματίου σου
μόνο για να μείνεις μόνη σου για μια στιγμή
μέσα στη σιωπή και τη μοναξιά

Χρειάζεσαι ελευθερία για να μεγαλώσεις και να μορφωθείς;
Θέλεις να αφήσεις το δωμάτιο, το σπίτι ή την πόλη
για να φύγεις μέσα στον κόσμο
στην ανακάλυψη καινούριων πραγμάτων;
Φύγε!
Πήγαινε, απομακρύνσου, φύγε για πολύ καιρό, πρέπει,
παρόλο που είσαι η ευτυχία μου, ο θησαυρός μου

Χρειάζεσαι τρυφερότητα;
Η δική μου είναι πάντα κοντά σου εφόσον σ' αγαπώ
Αλλά αν χρειάζεσαι μια άλλη τρυφερότητα
για να είσαι ευτυχισμένη, να!
Διάλεξε μεταξύ των αγαπημένων και των φίλων σου
και μη φοβάσαι να μ' αφήσεις
Γιατί η ευτυχία σου μου είναι πιο πολύτιμη από τη δικιά μου

Έτσι πρέπει ν' αγαπάς
Κι όμως πρέπει να ξέρεις να λες όχι
Και στην ανάγκη ν' αντισταθείς
Γιατί ένα αίσθημα δε μπορεί ποτέ να μειώσει
ούτε αυτόν που αγαπά, ούτε αυτόν που αγαπιέται
Θα πρέπει να είναι διεγερτικό,
κάτι που μοιάζει σαν χέρι που σε τραβά επάνω
και σε κάνει να προχωράς
Μια δύναμη, μια ενθάρρυνση, ένα κάλεσμα
στην προσπάθεια και στην εργασία

Θέλεις να πω ψέμματα;
Το ψεύδος δεν μπορεί να φέρει την ευτυχία σου
Δεν μπορεί παρά να εξευτελίσει τον εαυτό σου

Θέλεις να κρύβομαι; Όχι δε θα κρύβομαι
Η προσποίηση δεν μπορεί να φέρει την ευτυχία σου
Δεν μπορεί παρά να μειώσει την φυσική σου δύναμη,
την ενέργεια και τη θέληση σου,
απ' τα οποία δε θα σου μείνουν ποτέ αρκετά
για ο,τι έχεις κάνει και για ο,τι πρέπει να κάνεις

Θέλεις να ανήκω σε σένα και να ζούμε οι δυο μας
σα δεκαοχτούρες στη στέγη; Όχι!
Ο εγωισμός δεν μπορεί να φέρει την ευτυχία σου
Δεν μπορεί να μειώσει την καρδιά σου
που πρέπει να πάλλεται στην χαρά όλων
Ο κόσμος είναι πολύ μεγάλος
Μια τέτοια χαρά βγαίνει απ' αυτά
Μια λύπη επίσης

Θέλεις να είσαι μακριά απ' όλα αυτά;
Και να μαραίνεσαι σε μια άκαρπη μοναξιά;
Όχι!
Σ' αγαπώ και τίποτα δε θα μπορέσει
να μ' εμποδίσει να σ' αγαπώ
Αλλά σε θέλω απλή κι αληθινή,
αποφασισμένη να οδηγείσαι
από προσπάθεια σε προσπάθεια,
από πρόοδο σε πρόοδο

Πως θα μπορούσα να σ' αγαπήσω αν ήσουν
πονηρή και περίπλοκη;
Πως θα μπορούσες να μ' αγαπήσεις αν ήμουν εγωίστρια;
Μη με μειώνεις!
Είμαι ήδη ένα μικρό πράγμα
Αλλά βοήθησε με σ' αυτή τη δύσκολη ανάβαση
και θα σε βοηθήσω επίσης
Κάνε με καλύτερη

Να είσαι σκληρή μαζί μου
Αν χρειάζεται και αυστηρή
Θα σ' ευχαριστώ πάντα έστω κι αν δε το κάνω αμέσως
Έτσι πρέπει ν' αγαπάς
Έτσι θ' αγαπώ
Να παίρνεις ρίζα μες απ' το γυμνό έδαφος της ζωής
Να στέκεσαι απέναντι από τους ανθρώπους
Να στέκεσαι απέναντι στα πράγματα
Και να τ' αγαπάς...

Μου το είχε χαρίσει πριν χρόνια η μαμά μου.
Τώρα αρχίζω και καταλαβαίνω τι εννοούσε...
Την ευχαριστώ και της το χαρίζω κι εγώ με τη σειρά μου μέσα από αυτό το post!