Ξεκινήσαμε λοιπόν γύρω στις 4 την Παρασκευή. Φτάνοντας στη Δρυμιά, το θερμόμετρο έδειχνε 2 βαθμός και το σούπερ αμάξι του Gro μας προειδοποιούσε για πάγο. Όλοι σκεφτόμασταν ότι θα γυρίσουμε παγοκολώνες! Και με το που μπήκαμε στο καταφύγιο αισθανόμασταν σαν σε χαμάμ! Είχα λυσσάξει να φάμε πίτσα κ για να μη μ’ ακούνε μου κάνανε τη χάρη! Ξεκινήσαμε με ελαφρολαϊκά, μαύρο βαλέ και κρασιά. Ακολούθησε τρομερή πάρλα και τρελό γέλιο! Ειδικά όταν ο Gro μας έκανε το χταπόδι! Θεός! Ο Σαββούκος ήταν λιγάκι άρρωστος και κυκλοφορούσε 3 μέρες με πουλόβερ και κασκόλ στους 26 βαθμούς! Όλοι οι υπόλοιποι με φανελάκια! Ήπιαμε, φάγαμε, γελάσαμε, τραγουδήσαμε! Βασικά η Κατ, η Χαρούλα κι εγώ τραγουδούσαμε κομμάτια από δεκαετία ’90 και οι άλλοι μας έβριζαν γιατί τους είχαμε πρήξει! Το Σάββατο επισκεφτήκαμε το Καρυόφυτο για έναν ωραιότατο ελληνικό καφέ, σπάσανε τα νεύρα του Σάββα από τα μουσικά λαμπάκια του δέντρου δίπλα στ’ αυτί του, ανακαλύψαμε την μαλακία που έκανε ο Gro με την κάμερα και επιστρέψαμε. Η διάθεση της Χαρούλας, μετά από κάποια σκαμπανεβάσματα, έστρωσε και καταφέραμε να στριμώξουμε την Κατ!!!!! Όχι που θα μας γλίτωνε! Το βράδυ με ραμί και παντομίμα (Gro σου τη φυλάω να ξέρεις!), συζητήσεις και φωνές. Την Κυριακή δυστυχώς την κοπανίσαμε νωρίς. Μας διώξανε γιατί λένε αναστατώσαμε όλο το χωριό με τις φωνές μας! Χου χου χου… Ας μην είχαμε τους άλλους που θα ερχόταν στις 3 και αμφιβάλλω αν θα κατεβαίναμε! Αλλά τους δείξαμε κι εμείς! Από το βουνό βρεθήκαμε στη θάλασσα και το σπίτι της Κατ για ένα τελευταίο φαγοπότι. Και κάπως έτσι ήταν το 3ήμερο. Δηλαδή στο περίπου γιατί αν κάτσω να τα γράψω όλα δε θα τελειώνω! Το κλου της εκδρομής ήταν η καλή παρέα! Όπου κι αν πας με καλή παρέα περνάς χάρμα! Γεμίσαμε τις μπαταρίες μας κι ήταν ωραία!!! Με τα βραβεία, τους 300, το twister, το άφθονο φαΐ (!), το στριπτίζ και πολλά, πολλά άλλα! Ραντεβού στο Πήλιο!
