Τα σπάσαμε και πάλι. Γιορτές της Γης στη Βλάστη Κοζάνης με το Κατερινάκι. Η Βλάστη είναι ένα χωριό στο νομό Κοζάνης στα 1200 μέτρα υψόμετρο, ενώ το Κατερινάκι με ταλαιπωρεί τα τελευταία 2,5 χρόνια. Οι Γιορτές της Γής από την άλλη ήταν μία καλή δικαιολογία α) για να ξεφύγουμε β) για να δούμε τους KULTUR SHOCK που είναι το τελευταίο αντίκσιον του υπογράφοντα.
Μετά από 5 μέρες στο στρατόπεδο, φορτώσαμε τον πούντακλα και ξεκινήσαμε. Μετά από ένα εύκολο και ξεκούραστο ταξίδι επί της Εγνατίας, φτάσαμε στη Βλάστη και σκαρφαλώσαμε στο καμπινγκ που είναι αρκετά μακρύτερα από το συναυλιακό χώρο. Στήσαμε τη σκηνή σε κλίση, πράγμα το οποίο μας έκανε να ξυπνάμε κάθε τόσο για να επανέρθουμε στα ίσα μας, αλλά τι να κάνεις πάνω στο βουνό. ΄Ηταν ήδη αργά και επομένως ντυθήκαμε και πήγαμε ευθύς στο φεστιβάλ. Μαλακία μου που είδα τον τραγουδιστή των Κ.S και δεν του μίλησα. Άρχισε το φεστιβάλ με τον Khalid K. που η μόνη περιγραφή που μπορώ να του κάνω είναι ότι είναι ένας τρελός περφόρμερ. Μας έφτιαξε τρελά τη διάθεση για την κόλαση που θα ακολουθούσε με τους K.S. Και τελικά ακολούθησε....Τρελά κέφια και μουσική σχεδόν μεταλλική βασισμένη σε βαλκανικούς ρυθμούς. Αλλά το Κατερινάκι κρύωνε και δεν ήταν και πολύ στα καλά του (γμτ) και επομένως μείναμε στα πίσω διαζώματα.
Την επόμενη μέρα καφεδάκι στην πλατεία του χωριού και ταβλάκι (αλλά μας τελείωσε η πίτα, ε μωρό). Μετά κονσερβοποιημένο φαί στη σκηνούλα (σ.σ να πω ότι το κατερινάκι ανεβοκατέβηκε την απόσταση από το κάμπινγκ στο χωριό με τα πόδια μεσημεριάτικα, ήρωας*3) υπνάκος και μετά από μία στάση στα τραπεζάκια του καμπινγκ όπου είχε στηθεί αυτοσχέδιο γλέντι ξανά κάτω στο χωριό. Περιμένοντας τις συναυλίες φάγαμε καλαμπόκι, είδα με μία ομάδα κρουστών και συναντήσαμε τη μισή Ξάνθη εκεί. Είδαμε κάτι βαλκάνιους τζαζάδες και μία μπάντα με χάλκινα αλλά το Κατερινάκι και πάλι νύσταξε (τι πρωτότυπο θεέ μου) και πήγαμε πάνω για υπνάρα.
Την επόμενη καταλήξαμε στην Κοζάνη στο σπίτι του Murder (να είναι καλά) όπου και ξεβρωμίσαμε. Με την βοήθεια του Νίκου γνωρίσαμε και την Κοζάνη και μετά σπίτια μας...
Τι μας άρεσε:
- Το κάμπινγκ ήταν ελεύθερο και δεν είχε σχέση με τις συναυλίες. Έτσι μπορούσες να κατασκηνώσεις φορ φρι.
- Οι Κ.S που τα σπάσανε.
- Η όλη φάση της καγκουριάς και του ακτιβισμού που δεν είχε δηθενιές.
- Το χωριό με την απαράμιλλη φυσική ομορφιά.
- Τα καλαμπόκια από τον μοναδικό καλαμποκά, που πρέπει να έβγαλε τα κέρατά του.
- Που είδαμε τη μισή Ξάνθη.
- Οι ελλιπείς εγκαταστάσεις σχετικά με τις τουαλέτες. Για τις γυναίκες ήταν ένα πλήγμα.
- Που κατηφόριζε η σκηνούλα μας, και τσουλούσαμε.
- Τα πολλά αυτοκίνητα στο κάμπινγκ, μαζί με το δικό μας. Σαν την Τσιμισκή σε ώρα αιχμής.
- Που είδαμε τη μισή Ξάνθη.
- Που το Κατερινάκι έβαλε τη μικρή μνήμη στη φωτογραφική μηχανή και έτσι έχουμε μόνο 10 φοτό και 2 μικρα βιντεάκια. Μπράβο ρε μωρό μου!
1 σχόλιο:
Το έφαγες το Κατερινάκι!!!! Αλλά κι αυτή δε παίζεται ρε παιδί μου! Χαίρομαι που περάσατε καλά!
Φιλιά!!!
Δημοσίευση σχολίου