Χαμογέλα!!!

Είναι λίγες οι φορές που πιάνω τον εαυτό μου να χαζογελά από την ευτυχία.. Αυτόν τον μήνα όμως ήταν σαν να πήρα όλα τα χαμόγελα αναδρομικά!! Για αρχή γέλασα και σχεδόν βούρκωσα όταν έβλεπα τον μπαμπάκα μου να σβήνει τα κεράκια του. Είναι αδυναμίες αυτές, πως να το κάνουμε; Το επόμενο χαμόγελο που έκατσε εκεί και δεν έλεγε να φύγει ήταν εκείνο το βράδυ στη Θάσο όπου ανάψαμε τη φωτιά δίπλα στη θάλασσα.. Υπέροχη βραδιά.. Η ατμόσφαιρα, οι διακοπούλες, το παρεάκι, το βραδινό μπανάκι λειτούργησαν όλα τόσο ευεργετικά που ήταν σαν να εξαφανίστηκε κάθε έγνοια από το κεφάλι μου! Οι επόμενες στιγμές ευτυχίας ξεπετάχτηκαν στα δρομάκια της Τουρκίας όπου όσο κι αν χτυπούσε ο ήλιος, όσο κουρασμένη και αν ήμουν, δε με ένοιαζε τίποτα. Ήμουν εκεί με καλή παρέα και πολύ ενθουσιασμό να γνωρίσω νέα μέρη και ανθρώπους..
Δε χρειάζεται κόπος για να γίνουμε ευτυχισμένοι.. Αρκούν μικρές στιγμές με αγαπημένους ανθρώπους για να λάμψει το προσωπάκι μας.. Ακούτε provlimatikoi??