Δεκαπενταύγουστος

Είναι κάποια όνειρα που δε θέλεις να ξυπνήσεις. Που εύχεσαι να μην τελειώσουν ποτέ! Ταξιδεύεις μέσα σ’ αυτά και νιώθεις ευτυχισμένος. Γιατί είναι κάτι δικό σου και το ζεις όπως θέλεις εσύ. Μ’ αυτούς που θέλεις εσύ. Όπου το θέλεις εσύ. Το ζεις, το νιώθεις στα μύχια της ψυχής σου! Και μετά… ξυπνάς! Δεν έχει όμως και τόση σημασία που ξύπνησες. Σημασία έχει που το έζησες. Έστω και για λίγο. Έστω κι αν δεν κράτησε όσο θα ήθελες. Καλύτερα από το να μη το ζήσεις καθόλου! Έτσι δεν είναι;