Του Τάσου (και της Κατερίνας)

Δυναμικός, έξυπνος, μυστήριος. Ένας άνθρωπος που σίγουρα δε ξεχνάς ακόμη κι αν τον συναντήσεις μονάχα μία φορά. Έστω και αυτές τις λίγες φορές κατάφερνε και μου έφτιαχνε το κέφι! Μουσικόφιλος. Τρομερά τα κομμάτια που προτείνει, δεν υπήρχε ούτε ένα που να μη μου άρεσε. Μία πάστα ανθρώπου που δύσκολα συναντάς στις μέρες μας. Είδος υπό εξαφάνιση θα τολμήσω να πω! Ένας bloger που θα τον ήθελαν πολλοί κι εγώ ήμουν τυχερή που έγραφε στο δικό μας. Ένας αυθεντικός φοιτητής. Ένας ιδανικός φίλος. Ίσως ο ίδιος να στραβώσει που γράφω γι’ αυτόν, αλλά δε πειράζει, θα του περάσει! Σάμπως θα είναι το πρώτο που δε θα του αρέσει;! Κι ίσως θα ‘ταν καλύτερα αν η Κατ έγραφε αυτό το post, αλλά ήθελα πολύ να το κάνω. Λοιπόν, “ναυτάκι του Αιγαίου” καλή θητεία και καλός πολίτης! Όλα είναι ένα παιχνίδι και για σένα μόλις αρχίζει ένα. Παίξε και γέλα όσο πιο πολύ μπορείς! Ακόμη κι αν αυτό σου φαίνεται παράλογο! Σε περιμένει η βάση σου να επιστρέψεις! Καλή συνέχεια!