Μπόρες

Υπάρχουν μπόρες που περνάνε γρήγορα. Ξεσπούν κατ’ ευθείαν, κατεβάζουν ότι έχουν και δεν έχουν και σταματάνε. Υπάρχουν και κάποιες μπόρες όμως, που κρατάνε πολύ περισσότερο. Αρχίζουνε και δε λένε να σταματήσουνε με τίποτα. Και βρέχει, βρέχει, βρέχει… Και παντού νερά σε δρόμους και πεζοδρόμια. Και καλά, αν σε πετύχουν στη διαδρομή για το σπίτι, δε σε πολύ-νοιάζει. Φτάνεις σπίτι και αλλάζεις ρούχα. Αν σε πετύχουν πάλι λιγάκι μακρύτερα από αυτό, απλά μένεις με τα βρεγμένα πάνω σου για περισσότερη ώρα. Κι ίσως να αρπάξεις κανένα ελαφρύ κρυολόγημα. Το δύσκολο είναι όταν είσαι μακριά από τον προορισμό σου. Τότε τι κάνεις; Πρέπει να περιμένεις να σταματήσει για να μπορέσεις να φτάσεις εκεί που θέλεις. Αλλιώς θα πρέπει να βραχείς ως το κόκαλο. Πρέπει δηλαδή να διαλέξεις. Βασικός παράγοντας βέβαια είναι και ο χρόνος. Κατά πόσο τον κυνηγάς ή σε κυνηγάει. Και κατά πόσο είσαι διατεθειμένος να γίνεις μουσκίδι για να ‘σαι συνεπής. Κι έτσι λοιπόν οι μπόρες, που σίγουρα έρχονται και φεύγουν, αλλιώς δε θα ‘ταν μπόρες, σε βάζουν σε διλήμματα. Κι εσύ πρέπει να αντιδράσεις γρήγορα κι έξυπνα για να τα βγάλεις πέρα μαζί τους. Γρήγορα κι έξυπνα… Αλλά όπως και να ‘χει, πάντα μετά τη μπόρα, ένα πολύχρωμο ουράνιο τόξο ομορφαίνει τον, καθαρό πια, ουρανό. Όσο κι αν κράτησε αυτή. Γιατί, μπόρα είναι και περνάει…