Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2008

Π.


Και κάπως έτσι νιώθεις να αλλάζουν όλα! Έτσι απλά! Αρκεί μονάχα ένα βλέμμα, ένα χαμόγελο και τίποτε παραπάνω.. Σα να πήρε στο χέρι του ένα σφουγγάρι κι έσβησε από πάνω σου τη κακή διάθεση, τα νεύρα, τη γκρίνια (καλά μεταξύ μας τώρα, η γκρίνια δε θα φύγει ποτέ, αλλά λέμε τώρα!) και άρχισε να γράφει πάνω σου καινούρια πράγματα. Δικά του πράγματα. Πράγματα που δε τα είχες ξαναδεί ούτε είχες ξανακούσει. Πράγματα που, ευτυχώς, δε σου θυμίζουν τίποτα! Σε πιάνει απ’ το χέρι και σε τραβάει σε μια διαδρομή που ποτέ δε φανταζόσουν πως θα ακολουθούσες, γιατί το κεφάλι σου δε χωρούσε τέτοιου είδους αναζητήσεις. Τις θεωρούσες ανούσιες. Νόμιζες πως δε σου χρειάζονται. Ότι ήσουν βολεμένος μια χαρά.. Και τώρα.. γεννιούνται καινούρια πράγματα που δε κρατιέσαι να τ’ ανακαλύψεις! Εσύ, που η σταθερότητα είναι συνώνυμο σου και το ρίσκο, άγνωστο στο λεξιλόγιο σου! Πράγματα τόσο διαφορετικά, που ενώ θα ‘πρεπε να σε τρομάζουν, τα αισθάνεσαι πιο οικεία κι από τις καθημερινές σου συνήθειες! Μα το κυριότερο είναι ότι μαζί του, αισθάνεσαι καλά… Σε κάνει να αισθάνεσαι έτσι με τον δικό του, μοναδικό τρόπο..

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Σε ζηλευω και ειμαι και στην απεναντι οχθη αλλα ευτυχως η λιμνη εχει παπακια μεσα .
Ενας πρωην εργαζομενος σε ΣΜ (σουπερ Μαρκετ)νυν διανομεας .