Ροζ συννεφάκι..

..Κάποτε διαλύεται.. Όταν είσαι 10 "αγαπάς" τον παιδικό σου φίλο, πιάνεστε από το χέρι και υπόσχεστε να παντρευτείτε, κάπου ανάμεσα στο κρυφτό και το τζαμί.. Μετά στα 14, νιώθεις πως είναι να ερωτεύεσαι. Ένας ολοκαίνουριος κόσμος ανοίγεται μπροστά σου κι εσύ δεν κρατιέσαι να τον ανακαλύψεις. Ονειρεύεσαι τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις και ψάχνεις χιλιάδες ρομαντικούς τρόπους για να αλλάξεις τον κόσμο! Κάπου στα 17 αρχίζεις να βλέπεις τα πράγματα διαφορετικά. Σχεδιάζεις την φοιτητική σου ζωή και τη φαντάζει σα μια μεγάλου μήκους 7ήμερη. Συνεχίζεις την επανάσταση σου και δε θέλεις τη μαμά σου να σε ρωτάει "πως έγραψες" και "αν έφαγες". Στα 21 έχεις διαλέξει τους φίλους σου, έχεις γνωρίσει πολλές παρέες, έχεις πληγωθεί, έχεις αγαπήσει, έχεις νιώσει ευτυχισμένος.. Παλεύεις να πάρεις το πτυχίο σου και ξεκινάς δειλά να κάνεις τα πρώτα σου βήματα στον πραγματικό κόσμο. Στα 23 έχεις ξεχάσει τον παιδικό σου φίλο που τόσο αγαπούσες, άφησες την επανάσταση σε κάποιον 15χρονο, σταμάτησες να προσπαθείς να αλλάξεις τον κόσμο.. Όχι γιατί το επέλεξες, αλλά γιατί έτσι σου επέβαλλαν να κάνεις. Όλες οι θεωρίες για τη ζωή σου καταρρέουν και κάποιοι σου το επιβεβαιώνουν καθημερινά. Με κάθε τρόπο. Τι γίνεται όμως όταν εσύ δεν θέλεις να τους πιστέψεις; Όταν δε θέλεις καν να τους ακούσεις; Όταν τη στιγμή που σου λένε πως πρέπει να συμβιβαστείς, εσύ το μόνο που θέλεις είναι να κλείσεις τ’ αυτιά σου και να φωνάξεις δυνατά για να μην ακούς; Κάπου καταλαβαίνεις ότι δε μπορείς να τα έχεις όλα όπως τα θέλεις. Όπως τα έχεις φανταστεί. Συμφωνώ! Αλλά όχι και να ξεπουλάς τα πάντα για να μπορείς να έχεις μια μικρή θεσούλα στη δική τους ζωή! Και τι έγινε που εγώ κοιμάμαι ακόμη στο ροζ συννεφάκι μου; Ενοχλώ κανέναν;