"Η σχέση που διευκολύνει την ωρίμανση πάντα προυποθέτει ότι δεν είναι ποτέ δυνατόν να γνωρίσεις πλήρως τον άλλον."

Αυτή λοιπόν η φράση του Irvin Yalom στο βιβλίο του 'Ο δήμιος του έρωτα' με έβαλε σε σκέψεις χθες το βράδυ.. Ένα μεγάλο λάθος που κάνουμε με τους ανθρώπους είναι να τους κατηγοριοποιούμε και να τους διαμορφώνουμε στο μυαλό μας, όπως εμείς οι ίδιοι θέλουμε, πριν καλά καλά τους γνωρίσουμε. Μπαίνουμε σε ένα περίεργο τριπάκι να πλάθουμε τον άλλον όπως μας αρέσει με το 'καλημέρα σας'. Όπως πολύ ωραία είπε ο Προυστ: ''Περιτυλίγουμε το φυσιογνωμικό περίβλημα του πλάσματος που βλέπουμε με όλες τις ιδέες που έχουμε ήδη σχηματίσει για κείνο, και στην πλήρη εικόνα του που συνθέτουμε μέσα στο μυαλό μας, οι ιδέες αυτές έχουν σίγουρα την κυρίαρχη θέση.'' Έτσι, πριν ακόμη ανταλλάξουμε μια δεύτερη κουβέντα έχουμε φτιάξει μια εικόνα του άλλου στο μυαλό μας, γεγονός που μας εμποδίζει να τον γνωρίσουμε πραγματικά και πολλές φορές μας οδηγεί στο να ερωτευόμαστε το δημιούργημα μας και όχι αυτόν που έχουμε απέναντί μας. Πέρα όμως από αυτό, ένας ακόμη λόγος που μας αποτρέπει από το να μάθουμε ουσιαστικά κάποιον είναι ότι σχεδόν πάντα οι άνθρωποι είναι επιλεκτικοί σ'αυτά που αποκαλύπτουν στους άλλους. Θα γυρνούσατε ποτέ αν απαριθμήσετε σε κάποιον που τον γνωρίζετε λίγες μόνο μέρες τα ελαττώματα σας; Θα λέγατε ποτέ πράγματα που κάνατε και ντρέπεστε γι΄αυτά; Πλασάρουμε λοιπόν στον άλλον την εικόνα που θέλουμε να δώσουμε για μας και όχι την αληθινή μας εικόνα. Αλλά τώρα που λέω αληθινή εικόνα..ποια είναι η αληθινή μας εικόνα; Και πόσο εύκολο είναι να την προσδιορίσουμε; Είμαστε, κατά τη γνώμη μου, τόσο πολυσύνθετα όντα που ποτέ δε μένουμε στάσιμοι ούτε στο χαρακτήρα μας ούτε στις απόψεις μας ούτε καν στα ιδανικά μας. Και δε φταίμε εμείς γι΄αυτό. Το περιβάλλον μας είναι αυτό που μας διαμορφώνει και οι αμέτρητες εμπειρίες μας αυτές που μας χαρίζουν την πολυπλοκότητά μας. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα πέσετε από τα σύννεφα για τη συμπεριφορά κάποιου που νομίζατε ότι ξέρετε ξανασκεφτείτε το.. Τον ίδιο μας τον εαυτό δεν αναγνωρίζουμε πολλές φορές.. Θα ήμασταν τουλάχιστον επιπόλαιοι αν πιστεύαμε οτί γνωρίζουμε κάποιον άλλον..


Υ.Γ.: Αφιερωμένο στο Σοφάκι..