Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2009

Δε βαριέμαι, δε βαρέθηκα, ξέρω!!


Θα ΄θελα να ‘μουν σαν εσένα.. αυθόρμητη, χαρούμενη, να μη με νοιάζει αν οι άλλοι με γουστάρουν ή όχι..! Θα ‘θελα να ‘μουν σαν εσένα.. χαλαρή, ήρεμη, να ζω τη κάθε στιγμή, να μη στεναχωριέμαι για τα ασήμαντα, αλλά μόνο γι’ αυτά που με γεμίζουν πραγματικά..! Θα ‘θελα να ‘μουν σαν εσένα.. αστεία, τρυφερή και προστατευτική, πάντα δίπλα στους άλλους για οτιδήποτε, ένα σπάνιο στήριγμα..! Θα ‘θελα να ‘μουν σαν εσένα.. δυνατή και θωρακισμένη, να αντέχω τα χτυπήματα και να μπορώ να συνεχίζω..! Θα ‘θελα.. θα ‘θελα.. πολλά θα ‘θελα, αλλά.. είμαι αυτή που είμαι! Και όταν γίνομαι καλύτερη, είναι επειδή με βοηθάς εσύ.. κι εσύ.. κι εσύ.. κι εσύ, όσο κι αν νομίζεις ότι δε το κάνεις.. Είναι αυτή η ζωή που επέλεξα να κάνω και δε το μετανιώνω. Και ξέρω πως εσύ, θα είσαι εκεί για να βαδίσουμε μαζί, να γελάσουμε μαζί, να πονέσουμε μαζί, όλα μαζί! Κι αν είμαι στριμμένη τις περισσότερες φορές.. και γκρινιάρα.. ξέρω πως εσύ με ξέρεις και με δέχεσαι.. Και θα συνεχίσεις.. Γιατί κάπου εκεί στο τέλος της βραδιάς, ξέρω πως, όταν γυρίσω το κεφάλι μου, θα δω πάνω στο τραπέζι, πέντε ποτήρια κι όχι ένα.. :-)


4 σχόλια:

xara είπε...

σαν εμενα δηλαδη????
χιχιχι...
πολυ ωραιο..
φιλακιααααααααααααα

ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ... είπε...

Πόσα πολλά θέλουμε...
Μα το πιο σημαντικο ειναι να αγαπαμε αυτο που ειμαστε γιατι κατα βαθος, εμεις το διαλεξαμε...


Φιλια πολλα γλυκια μου τσουχτρα!
Καλο ξημερωμα!

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=MCmZ2jrQooE&feature=related

:D

tsouxtra είπε...

Ανώνυμε το έχω διαβάσει και αυτό του Σιλβερστάιν! Τέλειο!! Ευχαριστώ!