Νούμερα, η απάντηση

Δε νομίζω ότι χρειάζεται να δαιμονοποιήσουμε τα νούμερα, τους αριθμούς καλύτερα. Είναι μια έμφυτη ανάγκη του ανθρώπου να ονομάσει το ακατάλυπτο (=Θεός), να ποσοτικοποιήσει το άπειρο, να δώσει όνομα και υπόσταση σε καθημερινές εκφάνσεις τις ζωής. Τα νούμερα, οι αριθμοί καλύτερα, είναι μια διεθνής γλώσσα που αντιστέκεται στο φαινόμενο της Βαβέλ. Όπως η δημιουργία της γλώσσα αναδείχτηκε μέσα από την ανάγκη για επικοινωνία με κοινό κώδικα (δηλ η καρέκλα, να σημαίνει κάτι γνωστό και με αυτή τη λέξη να σχηματίζεις μια ασαφή εικόνα, αλλά λίγο πολύ κοινή όταν την ακούς-αλλο η καρέκλα στο καφενείο και άλλο αυτή του διευθυντή), έτσι και οι αριθμοί δημιουργήθηκαν για αυτή την ανάγκη. Η μάλλον, για την εξέλιξη αυτής της ανάγκης ( το ότι μια καρέκλα είναι μεγάλη είναι μια περιγραφή, αλλά ότι είναι 1.5 μέτρο σε ύψος είναι μια σαφέστερη εικόνα).

Από την άλλη, πολλά φαινόμενα θα ήταν ανούσια δίχως την παρουσία αριθμών. Η μετάδοση της γνώσης και της τεχνογνωσίας θα ήταν αδύνατη χωρίς ένα ισχυρό μαθηματικό υπόβαθρο να την στηρίξει. Ακόμα, ακόμα και αυτός ο "καλός" η "κακός" μαθητής δεν θα ήξερε πόσο καλός η κακός είναι, χωρίς μία ταυτότητα αριθμητική. Παρόλα αυτά, το λάθος δεν είναι στους αριθμούς καθαυτούς, παρά στον τρόπο χρήσης τους.

Και εξηγούμαι: Ο αριθμός είναι μία έκφανση ενός φαινομένου. Ποσοτικοποιούμε ότι καταλαβαίνουμε και ότι είναι δυνατόν. Η καλοσύνη, η εξυπνάδα, η θέληση δεν είναι δυνατόν να περιγραφούν με αριθμούς (δε δέχομαι το IQ ως μέτρο εξυπνάδας), τουλάχιστον όχι ακόμα. Είναι ορισμένα φαινόμενα τα οποία είναι αρκετά πέρα από την αντίληψή μας, τα οποία η πρόσδοση μιας κλίμακας είναι μέγιστο ολίσθημα. Επομένως, το θέμα είναι κανείς να μάθει να σκέφτεται πέρα από αυτά που μπορεί να δει με την πρώτη ματιά, πέρα από τον πρώτο αριθμό που πολύ εύκολα θα αντικρίσει.

Είναι τα θλιβερά αποτελέσματα της Καρτεσιανής Λογικής αγαπητή μου. Της λογικής αυτής που με τόσο εύκολο τρόπο έχει θέσει τα θεμέλια του "δυτικού" τρόπου σκέψης. Τα πάντα κατακερματίζονται για να γίνουν κατανοητά, τα πάντα σε σημεία και συντεταγμένες, τα νούμερα και εδώ παίζουν βασικό ρόλο. Αλλά όπως είπαν και πολλοί φιλόσοφοι, το όλον είναι κάτι παραπάνω από το άθροισμα των μερών. Με άλλα λόγια, για να δούμε την πλήρη εικόνα χρειαζόμαστε πολλούς αριθμούς παραπάνω, από ότι δυνάμεθα να κατανοήσουμε ή να ανακαλύψουμε.

Για τους παραπάνω λόγους, ας αφήσουμε τα νούμερα, τους αριθμούς καλύτερα, να κάνουν την δουλειά τους. Αλλά ας πιάσουμε τους "ανθρώπους" που τόσο έυκολα "κοινωνούν" αυτά τα νούμερα και βάζουν ετικέτες και ταμπέλες, όπως πολύ εύγλωττα περιέγραψες. Στο κάτω κάτω, οι αρχαίοι έλληνες, δεν είχαν αριθμούς, παρά γράμματα...