Πήγαμε, είδαμε και απήλθαμε... Καλά ήταν τα ματσάκια. Από γνωστούς ήταν ο Σπανούλης, ο Σχορτσιανίτης, ο Παπαλουκάς.....Ε, καλά, μπορεί και να μην ήτανε... Αλλά ήταν σίγουρα ο Γαντάς, Ο Φίγκο (ναι, αυτός ήταν) , ο Σάτυρος, Ο Μπίβις, ο Φόρης, ο Σφούλ, ο Βάιος και πολλοί άλλοι παικταράδες. Τελικός απολογισμός: λίγο νικήσαμε, λίγο χάσαμε και λιγάκι κάναμε χαβαλέ! Τελικά είναι να έχεις τον πρωταθλητισμό μέσα σου. Χάθηκα στην μετριότητα της ομάδας. Εκτός από μερικές εκλάμψεις, έμεινα μακρυά από τον καλό μου εαυτο. Στο τέλος παίξαμε και διπλό με το σύστημα 2-1-2 (2 ήταν άμυνα, 1 στο κέντρο και 2 επίθεση για να ρολλάρει η ομάδα) Τρελό παιχνίδάκι, αλλά μας καθάρισε ο Σάτυρος στην λήξη με ένα φοβερό τρίποντο! Άντε και του χρόνου στο ΝΒΑ.
5 σχόλια:
Καλούδια το βράδυ στο Μιστράλ :)
mpravo to agori mou..!(an epaizes me ton spanoulh ekei tha hmoun!ENNOEITAI!) mouto
ksekoliara gynaika exw kai pws tha thn mazepsw....PWS?
Εϊ! κοίτα να δεις στόμα! Λίγα λόγια για τη φιλενάδα μου έτσι; Δε φτάνει μας πήρες το καλύτερο κορίτσι, μιλάς κ από πάνω! Έλεος!
epistrofes dexeste?
Δημοσίευση σχολίου