Σάββατο 10 Μαρτίου 2007

Tι καλά...


Τι καλά που περάσαμε εχτές...Και δεν της φαινόταν της ημέρας...Ήρθε κόσμος στο μαγαζί, αργά και στο τέλος το κάναμε μπουζουξίδικο. Τελικά, δεν υπάρχουν μουσικά σύνορα, απλά άτομα και άνθρωποι που έχουν κέφι και θέλουν να περάσουν καλά. Δεν είναι αξιομνημόνευτο ότι τα ίδια άτομα "χτυπιούνται" με heavy metal και μετά από λόγο να χορεύουν Τερζή? Έχει την δικιά την δικιά της οντότητα η μουσική και άμα την αφήσεις να σε συνεπάρει, μπορεί να αλλάξει την μίζερη πραγματικότητα, ακόμα και αυτή ενός αδιάφορου νυχτοκάματου...βέβαια λίγο αλκοόλ βοηθάει πάντα :) Να περνάτε καλά φίλοι, που τα σπάσαμε εχτές.

ΥΓ: Στην φωτό, το ξαδερφάκι μου ο Γιαννάκης, πάνω σε ενα πυροσβεστικό όχημα στην Ξάνθη

ΥΓ2: Θενκς Ρούλα και Βούλη, γιατί χωρίς την παρέα σας, δε θα πάλευα τις πρώτες 2 ώρες

1 σχόλιο:

tsouxtra είπε...

Μου άρεσαν πάρα πολύ τα όσα λες περί μουσικής! Και χαίρομαι πιο πολύ που δε ξενέρωσες και το διασκέδασες! Κ εγώ σ' ευχαριστώ! Που άντεξες την χθεσινή μου γκρίνια!!!! Χε χε!